Geçtiğimiz günlerde Cumhurbaşkanlığı kararnamesi ile Patates ithalatında gümrük vergisini sıfırlayan uygulamayı basından öğrendik. Yeni sistemin iktidara sağladığı kolaylık olan kararnamelerle politikaları yönetmenin yeni bir uygulaması olan; yerli ürünü yasaklayıp ithalatın önünü açmak ülkemizin çiftçisine ve tarım politikalarına yapılan haksızlıktır.
İthalatın önünün açılması ile birlikte, tohum hastalıkları nedeni ile 25 ildeki toplam 141 bin 650 dekar alanda patates üretiminin yasaklandığı ilan edildi. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre, 2012 yılında 1,7 milyon dekar alanda 4,8 milyon tonluk patates hasatı gerçekleştirilirken, 2018 sonu itibariyle ekim alanının 1,3 milyon dekara, toplam hasatın ise 4,5 milyon tona düşmesi bekleniyor. Artan mazot, gübre ve tohum maliyetleri ile zaten zor durumda olan patates çiftçileri, birde gümrük vergisi sıfırlaması ile çok zor duruma düşmüştür. Maliyeti artan tarım ürünlerinin yerine ithalatı kolaylaştırmak günü kurtarmaya yönelik, orta ve uzun vadede çözüm olmayan hatta mevcut sorunları derinleştiren bir uygulamadır. 
Artan fiyatlara tüketici tepkisini tüketimi azaltarak gösterdi. Temel besin malzemelerinden olan ve anadolu mutfağında en çok tüketilen ürünlerden olan patates tüketimi vatandaş için artık 'lüks' olmaya başladı.  Ziraat Mühendisleri Odası’nın tespitine göre, Türkiye’de yaklaşık 60 kilogram olan yıllık kişi başına düşen patates tüketimi, söz konusu olumsuzlukların etkisi ile 2018 sonunda 40-45 kilograma kadar düştü.  
Tarımda girdi maliyetlerini düşüremezsek herşeyi ithal etmek zorunda kalacağız.
Hükümetin seçimlere odaklı tarım uygulamaları, sorunu çözmekten uzak, popülist ve çiftçiye köylüye büyük zararlar veren bir boyuta ulaşmıştır. 1 yılda gübre %114 zamlanmış, mazota haftada 3 kez zam gelmeye başlamış ve yanlış tohum politikları ile patates tarımında hasatalıklar baş göstermiş, ekinler tarlada kalmıştır. Bu durumda hükümetten beklenen çiftçiye, düşük ücretli mazot, gübre ve tohum desteği sağlamak; çiftçinin karşılaştığı sorunlara zirai destek sağlayarak ülkenin en önemli tarımsal kaynaklarını ve üreticilerini desteklemektir.
Patates dünyanın en çok tüketilen besinidir. Gıda endüstrisi bakımından önemli bir girdi olan patatesten yüzlerce farklı gıda üretilmekte, gıda üendüstrisinde dünyada en çok kullanılan ve tüketilen besin olarak stratejik bir önem arz etmektedir. İsrail, Fransa, Belçika gibi yüz ölçümü, iklimi ve tarım alanları bizden dezavantajlı ülkeler patates üretimi ve ihracatından 7 yıldır bizden daha iyi durumdalar. Daha acısı hollanda 784 milyon dolarlık ihracatla Türkiye'den 20 kat küçük bir alanda, Türkiyeden 10 kat daha fazla patates ihraç etmiştir. Bu durumda hükümetin, ilgili organların ve iktidarın tarım ve gıda politikaları ile ilgili özeleştiri vermesi lazım, onu bunu fırsatçılıkla stokculukla itham etmeyi bırakıp bir an önce gerçekçi ve kalıcı çözümler üretmesi gerekir..